We zijn moe en hebben besloten het vandaag rustig aan te doen. Rond tienen komt de werkster die Nando’s flat schoon houdt en om haar niet in de weg te zitten besloten we om naar het parkje beneden aan de overkant van de straat te gaan, daar hebben we lange tijd gezeten op een bakje in de schaduw. Goddelijk.
Maar ja dat houden wij geen hele dag vol, dus besloten we om naar het belledenpark te gaan valkbij het Gorki Park, een wandeling van een klein half uur en dat was te doen.
We hebben ons via een niet gecontroleerde ingang toegang verschaft tot dit park. Achteraf bleek dat je er voor moest betalen maar een kniesoor die daar op let. Da’s Moscow.
We hebben daar lange tijd vertoeft. Inge heeft er foto’s genomen en gevideoot.
Later in de middag zijn we weer naar huis gewandeld en toen bleek dat de werkster nog bezig was met strijken. Maar na een uurtje was ze klaar en ging er vandoor. Inge is toen gaan slapen en ik heb satelliet tv gekeken.
Rond half zeven hebben we afgesproken met Nando op een terras vlakbij het Rode Plein. Hij zat al pontificaal achter een halve liter toen wij het terras bereikten. Na nog een drankje en hapje zijn we naar het Viet-Cafe gelopen een paar straten verderop. In een bunker onder de grond hebben we een aziatische maaltijd genuttigd, een soort nasi-goreng en een heerlijk soepje met beef and chicken, en bier erbij uiteraard. Van afvallen komt hier niet veel terecht.
Alledrie waren we moe en na een wilde taxirit [de stapt de straat op, steekt je hand uit, er stoppen 2 of drie auto’s, je onderhandeld wat en sapt in bij degene met de beste deal] kwamen we thuis aan alwaar we nog ff in het park naar de Champions League finale tussen Liverpool en Milan gekeken hebben.
Het begon op een gegeven moment erg hard te waaien en Nando zette een spurt in om voor de bui thuis te zijn. Wederom een wolkbreuk gepaard gaande met veel wind en onweer. Het kwam echt met bakken uit de hemel, maar toen zaten wij al in de vide en konden we alles goed aanschouwen, droog weliswaar.
Daarna zijn we gaan slapen.