Nando moet vandaag weer werken dus we zijn op ons zelf aangewezen. Gister hadden Inge en ik al besloten een rustig dagje er van te maken. We gaan vandaag dus de boottrip doen.

Na een peuk, douche en ontbijt, zijn we rond tweeen klaar voor de trip.

De aanleg/opstap plaats is beneden om de hoek, dachten we. Maar daar aangekomen legde de kassiere in perfect Russusch uit dat er geen boot aanlegd die onmze kant op gaat. Even ter verduidelijking, naar links is een uur varen en naar rechts 10 minuten, maar allebei de kanten op kost rond de 200 roebel [= ongeveer 6 euro].

De eerst mogelijke opstap was bijna 2 km stroomopwaarts, dus wij aan de wandel in de smoorhitte. Ik zweet al dagen als een otter, maar raak maar geen gewicht kwijt, zou dat komen door het bier en de vodka? [ghe ghe]

Nou we hebben het gehaald en voor 250 roebel p.p konden we opstappen om mee te varen naar het eindpunt. Hemelsbreed is dat een kilometer of vier, maar met de boot een kilometer of tien, want de rivier kronkelt door Moscow. Anderhalf uur later kwamen we aan op Kievskaya, alwaar een trein- en busstation en een supermoderne shoppingmal.

Eerst dachten we, de domme toerist uithangend, dat we konden blijven zitten en zo de terugreis aanvaardden, maar de scheepsjongen annex cassier meldde ons in goed Russisch dat dat niet de bedoeling was.

Dus wij de shoppingmall in, heerlijk cool door een goede airco. Een bak koffie gleed erin en we konden ff bijkomen van de bijna zonnesteek die we aan boord hadden opgelopen. Jezus wat is het heet.

Na nog wat winkels bekeken te hebben, voornamelijk Inge, hebben we de boot terug genomen, hoppa weer 250 roebel p.p.

En natuurlijk niet stoppen op de plek bij Nando’s flat om de hoek, nee, weer helemaal terug naar waar we opgestapt zijn. Dus weer die 2km terug lopen.

Toen we thuis kwamen was Nando al bezig met de voorbereidingen van een stevige maaltijd.

Die was zeer welkom en smaakte verrukkelijk en we zitten nu voldaan aan de koffie, gaan zo een filmpje kijken en ons voorbereiden op de dag van morgen.