Het is laat geworden gisteravond, dus dan ook flink uitslapen. Rond elf uur strompelden wij het bed uit met een behoorlijke mist in het hoofd. Haast hebben we niet, eerst eens flink ontbijten, bacon and eggs. In de vide, een soort afgesloten balkon, met de ramen open een sigaretje gerookt. Na een frisse douche zijn we op pad gegaan.
Met de metro, chaos allover want je kan de bordjes niet lezen, allemaal cyrilisch schrift en de aankondigingen in het Russisch, naar de halte Universiteit. Bij het verlaten van het metrostation mostebn we door een door militairen gecontroleerde doorlaatpost. Naando zwaaide met zijn ambassade ID en we kregen meteen doorgang. Deze controle is niet natuurlijk, maar alleen vandaag omdat er een voetbalwedstrijd gespeeld werd tussen Spartak Moskou en Locomotive. Dat het een beladen wedstrijd betrof bleek wel, want ff verderop stonden rijen militaire voertuigen en massa’s militairen de boel scherp in de gaten te houden.
Ook in de wijde omgeving was er een massale politiemacht op de been om alles in goede banen te leiden.
Enfin wij hebben er verder geen last van gehad en konden zonder problemen onze weg naar de begraafplaats voortzetten. Hier bleek ook dat de man in de harten van veel Russen een grote plek inneemt.
Na dit bezoek volgde een korte wandeling naar het klooster, alwaar we tickets moesten kopen om de tentoonstellingsruimten te kunnen bezoeken. Tevens een ticket om te mogen fotograferen. De kerk mochten Nando en ik niet binnen omdat we een korte broek aan hadden. Inge mochte wel binnen, zij het met hoofddoekje. Ze heeft ook een foto gemaakt, maar kreeg meteen begeleiding, want dat was niet de bedoeling.
Na nog wat rondgelopen te hebben op de binnenplaats zijn we een terras, die zijn er niet zoveel, in de buurt gaan opzoeken. Daar een versnapering genomen en snel weer vertrokken omdat de oberes niet erg behulpzaam was en een gezicht als een oorwurm trok. Dus langs de marktkraampjes op weg naar het metrostation om richting Rode Plein te gaan. Dat plan veranderde snel toen Nando tijdens het lopen een telefoontje kreeg van een kennis die ons uitnodigde om het 16 jarig bestaan van ‘The Rose’, een engels georienteerde en door Nando frequent bezochte kroeg, te vieren.
Eenmaal daar aangekomen zag ik de bui al hangen, hier komen we niet meer weg. De FA-Cup was op groot scherm te bekijken en we raakten geanimeerd in gesprek met de engelksen die daar aanwezig waren. Sommigen van hen doen hier goede zaken en kunnen bogen op een bankrekening met zes nullen. Om het feest luiter bij te zetten trad er een uit Russen bestaand Iers orkestje op met danseressen, die de riverdance uitvoerden.
We kwamen binnen om zes uur en verlieten het etablissement rond een uur of elf.
Eerst nog wat eten zei likkepot en na een wilde taxirit zegen we neer bij de ‘American Grill’. De T-Bone steak gleed erin en na dit culinaire intermezzo namen we een taxi huiswaarts, waar we na nog wat babbelen en drinken rond 2.30 u te bed gingen. Helemaal gesloopt.
P.S. ik merk nu pas goed dat mijn conditie erg slecht is. Ik zweet me rot, de temperatuur is ook hoog, 29 graden, maar toch. Het lopen gaat wel redelijk maar kost enorm veel energie en ik voel nu de spieren die ik lange tijd niet gebruikt c.q. verwaarloosd heb. Ook mijn n gewicht speelt me parten, dus heb ik me voorgenomen om daar na deze vakantie wat aan te gaan doen.