Zaterdag 15 juli 2006
Verrot werd ik wakker, de alcohol had toch meer huis gehouden dan ik verwachtte. Dus eerst pissen, dan ontbijt en koffie en daarna een fikse drol gedraaid in een van de dixies. Die zien er trouwens erg schoon uit, ik had anders verwacht gezien het aantal dronkenschappen.
Ik zit nu buiten bij de cabin dit bericht te typen en trek wel aandacht met mijn PDA en keyboard.
Na een ontbijtje en een bak koffie trek ik al aardig bij. Maar ik heb nog honger en het ontbijt is al voorbij, dus regelt Tua een sandwich voor me. Dat genuttigd te hebben ga ik nog ff in de zon zitten bij de tent, want bij de sauna en de cabin, beiden aan de waterkant gelegen is het frisser door de wind die de kou van het water aanvoert.
Opeens paniek, de sauna staat in brand. Raikku en kompanen springen op een slaan aan het blussen. Het vuur is binnen een kwartier onder controle en het nablussen duurt ook niet lang. Er heerste grote hilariteit, allemaal liedjes werden er gezongen die met brand te maken hadden: ‘burning down the house’ [talking heads], ‘the roof is on fire’ [bloodhound gang] enz. Ach, het scheelt weer werk voor de staff en security, er is nu nog maar 1 sauna om in de gaten en schoon te houden.
De locatie van de rally is dezelfde als 2 jaar geleden, vlakbij Kermiö. Ze hebben veel moeite gestoken in de aankleding. Er staat nu een grote tent waar men kan eten en drinken en waar de bands optreden.
Er staat nu ookj een zelfgebouwde sauna voor gemengd gezelschap en Raikku is al de gehele dag bezig met het opstoken vcan het vuur en de aanleg van de douche. Daarvoor dient er een pomp in het water te liggen en een lange slang zorgt voor het transport. Ankedote: een man ging de sauna in en daarna het water, op de terugweg spoelde hij zich af met de woorden: “ff het zeewater van mijn lichaam afspoelen” niet wetende dat het water uit de douche hetzelfde is als waar ie net uitkwam.
Des avonds eerst een lekker vette hap naar binnen gedouwd en toen aan het bier en wachten op de prijsuitreiking. Ben ik dit jaar weer degene die de meeste kilometers heeft afgelegd om hier te komen?
De band was dit keer een Allman Brothers kloon. Ze speelden goed maar het publiek begreep het niet, te jazzy. Maar eerst de prijsuitreiking. Ja hoor wederom kan er een beker bij op de schoortseenmantel. Ik heb de meeste kilometers afgelegd, inclusief ferry, 1800. Dus zupen geblazen en goed ook. De hele avond met verschillende Finnen zitten lullen en dah was gezellig. Geen vertaalproblemen, ze spraken allemaal goed engels. De band had inmiddels een iets populairder genre gekozen en dat sloeg aan.
Rond tween vond ik het wel genoeg en ben de cabin op gaan zoeken alwaar ik als een blok in slaap ben gevallen.