Kompleet gesloopt word ik rond half elf wakker. Ik strompel naar boven en de veranda en bemerk dat mijn sigaretten op zijn. Tua komt even later naast me zitten, die was nog redelijk nuchter omdat ze eerder naar huis ging i.v.m. Tina, die alleen thuis was en Tanja was naar de bios.

Maar goed dat we besloten hebben om woensdag naar Helsinki te gaan, want in deze conditie zijn zowel Raikku als ik niets waard. We gaan vandaag de stad in, rustig aan dan breekt ut lijntje niet.

Gisteravond nog wel ff mijn moeder gebeld, alle OK. Vorige week heb ik Inge’s ouders gebeld, ook alles OK.

De factuur voor de overtocht aanstaande vrijdag is ook voldaan. Dus ik schrijf vanmiddag als we terug zijn wel verder.

Na een ochtend van complete rust zijn we ‘s middags de stad in gegaan. eindelijk een goeie platenzaak gevonden en vier cd’s gekocht. Stupido shop is de naam van de winkel. De man achter de balie wist in ieder gavla over welke finse bands ik het had. Ze verkopen ook via internet.

Na nog wat gedronken te hebben zijn we naar huis gegaan. Daarna zijn Raikku en ik op de motor naar het clubhuis gereden, want er is de wekelijkse rit met de club. Daar aangekomen waren er zo’n 30 enthousiastelingen. We zijn noordwaarts gereden naar Laitila, zo’n 60 km over landwegen. Was erg mooi. In Laitila zijn we op bezoek geweest bij een kledingzaak die leren laarzen, kleding an andere snuisterijen verkocht. Ik heb een multifunctionele halsdoek aangeschaft. Op de terugweg was het scheuren geblazen, 154 km is nu de top die ik gehaald heb met die 20 jaar oude fiets van me. Ondanks de camera’s, die staan allemmaal op de voorkant van voertuigen gericht, hebben we constant de snelheidslimiet overschreden.

Eenmaal weer thuis gekomen hebben we ge-BBQ-t en nog ff uitgebuikt op veranda. Morgen gaan we naar Helsinki. We vertrekken om 7 uur. Het is nu 23 uur dus tijd om te gaan slapen.

Zo, 11 uur en ik word lichtelijk verrot wakker en snak naar een bak koffie en een brammetje. Het kostte enige moeite maar bakkie en brammetje gleden er wel in. Langzaam aan wordt ook de rest van het huis wakker en strompelen de veranda op. Het weer is nog steeds erg goed, rond de 25 graden, dus mopperen doen we niet. De eerst sigaret veroorzaakt altijd alarmfase 1, vanwege de blafhoest die daar mee gepaard gaat, maar daarna gaat het wel weer.
We gaan zo meteen de stad in op zoek naar cd’s, ghe ghe.

Raikku en ik hebben besloten om morgen per auto naar Helsinki te gaan en dezelfde dag weer terug.

Wordt vandaag nog vervolgd.

Het vervolg is dus pas de volgende morgen geschreven, want het was een wilde avond. De middag is verlopen in alle rust. Bijkomend van de ralli op de veranda met een bakkie koffie en sandwich.

Later in de middag of eigenlijk vroeg in de avond zijn we uit eten gegaan bij Bruno. Bruno is een boot op de rivier en tevens restautrant. Een overheerlijke porkschnitzel with blue cheese was mijn keuze. Na onze magen gevuld te hebeen zijn we terug gereden naar huis en vandaaruit op de fiets naar ‘Semafori’, het plaatselijke cafe. En daar begon het. Veel bier en Diablö’s [salmiak met alcohol], een spelletje darts, dat Raikku en ik wonnen, meer Diablö’s. rond twaalven weer op de fiets naar huis samen met een paar vrienden van Raikku en Tua en gezellig tot een uur of twee in de tuin gezeten. Het bier en Salmiakki vloeide ruimschoots, dus in kennelijke staat ben ik mijn bed in gevallen.

We gaan dus niet morgen naar Helsinki, maar woensdag en samen met die vrienden.

Zaterdag 15 juli 2006

Verrot werd ik wakker, de alcohol had toch meer huis gehouden dan ik verwachtte. Dus eerst pissen, dan ontbijt en koffie en daarna een fikse drol gedraaid in een van de dixies. Die zien er trouwens erg schoon uit, ik had anders verwacht gezien het aantal dronkenschappen.

Ik zit nu buiten bij de cabin dit bericht te typen en trek wel aandacht met mijn PDA en keyboard.

Na een ontbijtje en een bak koffie trek ik al aardig bij. Maar ik heb nog honger en het ontbijt is al voorbij, dus regelt Tua een sandwich voor me. Dat genuttigd te hebben ga ik nog ff in de zon zitten bij de tent, want bij de sauna en de cabin, beiden aan de waterkant gelegen is het frisser door de wind die de kou van het water aanvoert.

Opeens paniek, de sauna staat in brand. Raikku en kompanen springen op een slaan aan het blussen. Het vuur is binnen een kwartier onder controle en het nablussen duurt ook niet lang. Er heerste grote hilariteit, allemaal liedjes werden er gezongen die met brand te maken hadden: ‘burning down the house’ [talking heads], ‘the roof is on fire’ [bloodhound gang] enz. Ach, het scheelt weer werk voor de staff en security, er is nu nog maar 1 sauna om in de gaten en schoon te houden.

De locatie van de rally is dezelfde als 2 jaar geleden, vlakbij Kermiö. Ze hebben veel moeite gestoken in de aankleding. Er staat nu een grote tent waar men kan eten en drinken en waar de bands optreden.

Er staat nu ookj een zelfgebouwde sauna voor gemengd gezelschap en Raikku is al de gehele dag bezig met het opstoken vcan het vuur en de aanleg van de douche. Daarvoor dient er een pomp in het water te liggen en een lange slang zorgt voor het transport. Ankedote: een man ging de sauna in en daarna het water, op de terugweg spoelde hij zich af met de woorden: “ff het zeewater van mijn lichaam afspoelen” niet wetende dat het water uit de douche hetzelfde is als waar ie net uitkwam.

Des avonds eerst een lekker vette hap naar binnen gedouwd en toen aan het bier en wachten op de prijsuitreiking. Ben ik dit jaar weer degene die de meeste kilometers heeft afgelegd om hier te komen?

De band was dit keer een Allman Brothers kloon. Ze speelden goed maar het publiek begreep het niet, te jazzy. Maar eerst de prijsuitreiking. Ja hoor wederom kan er een beker bij op de schoortseenmantel. Ik heb de meeste kilometers afgelegd, inclusief ferry, 1800. Dus zupen geblazen en goed ook. De hele avond met verschillende Finnen zitten lullen en dah was gezellig. Geen vertaalproblemen, ze spraken allemaal goed engels. De band had inmiddels een iets populairder genre gekozen en dat sloeg aan.

Rond tween vond ik het wel genoeg en ben de cabin op gaan zoeken alwaar ik als een blok in slaap ben gevallen.

Zondag 16 juli

Nog steeds in kennelijke staat werd ik wakker. Na eerst mijn longen er uit gehoest te hebben met de eerste sigaret, was het tijd voor ontbijt. Ik was nog net op tijd want 10 uur was de deadline. De koffie en brood met worst en kaas gelden erin als koek.

Daarna ben ik terug gegaan naar de cabin en heb mijn bullen gepakt en geholpen met het afbreken van de sauna. Daarna ben ik naar de ingang gereden en heb me daar verbaast over het feit dat Finnen eerst een blaastest doen en is die positief, dus onder de 0,5 promille, dan gaan ze rijden. Zoniet dan gaan ze terug hun tent in en wachten net zo lang tot de waarde onder de 0,5 promille is. Volgens zeggen gaat dat met 0,2 promille per uur. Het hoogst gemeten promillage hedenmorgen was 1,4. Gisteravond was dat 2,7, bij een vrouw nog wel.

De trip naar huis, een kilometer of 60, verliep goed. rond vijven zijn we naar het clubhuis gegaan om daar nog het een en ander uit te laden en iets te eten. Er is heel wat etenswaar overgebeleven van de ralli en dat gaat naar scholen, werklozen en verslaafden.

Helemaal verrot waren Tua en Raikku toen we naar huis gingen. Logisch want ze hebben in drie dagen maar 10 uur geslapen. Dus een welverdiende nachtrust is hun deel.

Raikku en ik gaan dinsdag een dag in Helsinki de toerist uithangen.

Ik vind het ook welletjes zo. Het is nu 23 uur en ik ga de slaapzak opzoeken.

Oja, ik heb nieuwe foto’s in de gallery gezet.